Проф. д-р Рајнер Инго Петер Коц, директор на Клиниката за ортопедија и ортопедска хирургија во Виена, Австрија, е роден на 28 февруари 1941 година во Виена.
Од 1947 до 1951 година посетувал основно училиште, а од 1951 до 1959 година гимназија во Виена.
Во 1960 година се запишал на Медицинскиот факултет на Универзитетот во Виена и го завршил со одличен успех. Во 1967 година се стекнал со диплома доктор по медицина.
Пред да се посвети на својата животна преокупација – ортопедијата, имал стаж и во други медицински дисциплини за да може потемелно да се посвети на ортопедијата. Бидејќи преокупација му била ортопедијата, од 1967 до 1968 година спровел турнус по општа хирургија на Хируршката клиника во Виена под водство на Р. Јелинек. Хируршкиот стаж го завршил со огромна воодушевеност и проф. д-р Р. Јелинек му понудил по завршувањето на турнусите на другите медицински дисциплини да се врати на хируршката клиника, каде што за него вратите останале отворени.
Од 1968 до 1969 година спроведува турнус по интерна медицина на Медицинскиот факултет во Виена. Таа светски позната клиника под водството на проф. д-р X. Јесерер, во голема мера ги проширила неговите сознанија по интерна медицина, кои подоцна многу му помогнале во совладувањето на ортопедската хирургија.
Од 1969 до 1970 година спровел турнус по инфективни болести на Инфективната клиника при Медицинскиот факултет во Виена под водство на проф. д-р Бауер. Во 1970 година спровел турнус на Детската клиника во Виена, под водство на европски познатиот проф. д-р В. Свобода. Престојот на Детската клиника многу му помогнал во совладуваньето на подоцнежните проблеми од областа на детската ортопедија и детската ортопедска хирургија. Понатаму, во својата професионална дејност, неговите сознанија им помогнале на многу деца во Австрија и Европа. Во 1970-1971 година спровел турнус на Невролошката клиника при Медицинскиот факултет во Виена, под водство на проф. д-р Tschabitscher. Во истиот период извесно време поминал на Психијатриската клиника, водена од прочуениот проф. д-р Бернер.
По остварувањето на наведените турнуси, почнала да се остварува неговата животна желба – започнувањето на специјализацијата по ортопедски болести. На Ортопедската клиника при Медицин­скиот факултет во Виена, под водство на проф. д-р К. Chiari, престојувал од 1970 до 1974 година. Покрај проширувањето на своите теоретски знаења, тој ги совладал и хируршките методологии.
Во 1974 година д-р Коц веќе бил легитимен специалист по ортопедија и ортопедска хирургија. За така вреден и образован спе­цијалист, нормална била понудата натамошната активност да ja остварува на истата Клиника. При крајот на истата година, проф. д-р Рајнер Инго Петер Коц веќе бил избран за асистент.
Оваа Клиника во Европа е позната по Одделот за коскени тумори. Оваа изразито тешка казуистика претставувала голема провокација за д-р Коц. Toj се посветил на решавањето на изразито тешките проблеми во областа на коскените тумори. Успесите во работата довеле до негов избор на шефовско место на Одделот за тумори при Клиниката.
На 18 јуни 1979 година, ja одбранил хабилитацијата од областа на коскените тумори во ортопедската хирургија и е избран за вонреден професор по ортопедија на Универзитетот во Виена.
По пет години напорна работа, занимавајќи се со теоретска и практична работа, објавувајќи трудови во европски и светски списанија, е избран за редовен професор по ортопедија на Медицинскиот факултет во Виена. По неколку месеци од изборот за редовен про­фесор, понудено му е директорско место на Ортопедската клиника, на кое е избран во јуни 1984 година, функција што ja врши се до денес.
Покрај редовната напорна хируршка работа, проф. д-р Рајнер Инго Петер Коц пројавува активности и во повеќе струнни и научни професионални асоцијации. Toj е познат не само во Австрија и Ев­ропа, туку и во целиот свет. Со акламација е избран за претседател на Австриското друштво за ортопедија и ортопедска хирургија, што ja извршувал од 1988 до 1989 година.
Европската асоцијација за мускулоскелетна и онколошка ме­дицина, во 1990 година го избрала за свој претседател. Таа функција ja вршел до 1993 година. На Виенската академија за медицински на­уки, под чија контрола се развива австриската медицинска наука, е избран во 1992 година. Во 1995 година, тој веќе бил претседател и на Асоцијацијата за усовршување и развој на научната миела на Универзитетот во Виена.
Германската асоцијација за ортопедија и трауматологија, це­нејќи ги неговите стручни и научни квалитети и достигнувања, во 1997 година го избрала за свој претседател. Во истата година, станал национален делегат на Интернационалната светска асоцијација за ортопедска хирургија и трауматологија.
Од 1989 во наредните 10 години членувал во Европската на­учна асоцијација, каде што со својата активност дал голем придонес за развојот на научната мисла во Европа и пошироко. Од 1990 до 1993 година проф. д-р Коц бил потпретседател на Светската асоцијација за ортопедска хирургија и трауматологија. По три години ста­нал и претседател на истата Асоцијација. Таа функција ja вршел до 2000 година, кога е назначен за почесен претседател на таа Асоцијација. Во 2003 година станал сенатор по медицина на Универзитетот во Виена, каде што се уште ja врши таа функција. Во 2004 година ста­нал претседател на Австриската асоцијација по општа и ортопедска хирургија, подоцна станал и нејзин почесен претседател, функција што ja врши до денес.
Со својата плодна работа, проф. д-р Рајнер Инго Петер Коц стана големо европско и светско име. Држи предавања во повеќе европски центри, каде што е избиран за почесен член во разни асоцијации, а носител е и на голем број награди и признанија.
Проф. д-р Рајнер Инго Петер Коц има многу големи заслуги и за развојот на македонската ортопедија и ортопедска хирургија. Многу наши кадри се здобиле со современи струнни и научни сознанија во неговата Клиника и многу тешки случаи од нашава Републи­ка биле испратени во Виена и со успех оперирани од проф. д-р Рајнер Инго Петер Коц. Toj на повеќе начини ja прикажал својата голема љубов спрема нашава Република, нашите лекари и нашиот народ. Toj доаѓал и во нашиот главен град и вршел хируршки интервенции на Клиниката за ортопедија и ортопедска хирургија. Во Македонската академија на науките и уметностите има одржано предавање во фев­руари 2001 година на тема „Триесетгодишни искуства во хируршкиот третман на коскените тумори“. И денес одржува контакта со своите колеги од Република Македонија.
Членството во Македонската асоцијација за ортопедија и трауматологија од 1997 година претставува најголема радост и сатисфакција за неговата љубов кон Македонија и македонскиот народ.
Избран е за член на МАНУ надвор од работниот состав во Одделението за биолошки и медицински науки.